Orta ve Kuzey Tayland’da Sürüş ve Arkadaşlık Tekniği

Bangkok’tan arabayı alıp yollara düştüğümüzün yedinci günüydü. Kuru sezon olmasına rağmen kısa süreli de olsa çok sert bir yağmura denk geldiğimiz için, yemyeşil otlarla kaplı bir arazinin hemen yanında duraklamıştık. Kuru sezon dendiğinde aklınıza tamamen sararmış yapraklar veya yapraklarını dökmüş çıplak ağaçlar gelmemelidir. Gördüğümüz tabiatın yine de büyük bir kısmı yeşillikti. Yemek yediğimiz lokantalardan birinde rastladığımız yaşlı bir turist, yağışlı sezonda çok yağmur yağdığı için en kuru sezonda bile doğadaki hakim rengin yeşil olduğunu söylemişti.

Tayland, Kanchanaburi

Çeyrek saatlik yağmurlu sürenin sonunda, camdan kafamı çıkararak endişe ile gökyüzüne baktım. Az önce tam tepemizde olan grinin farklı tonlarındaki bulutlar yavaş yavaş doğu ve batıya dağılıyorlardı. Rotamız olan kuzey yönü, yani Chiang Mai yolu bulutların dağılmaya başlaması ile aydınlanmıştı. O an arabanın içinde, gökten bir bir köpüklenircesine düşen damlaların dinmesini beklerken, uzun yıllardır arkadaş olmamıza rağmen Umur ile daha önce beraber tatile hiç çıkmadığımızı fark ettim.

“Çok güzel oldu” dedi Umur. Aniden bastıran yağmuru izlemek için durduğumuzda çıkardığı emniyet kemerini yeniden bağlarken, çekim yaptığı telefonunu arabanın ön camına yaslamış olduğu panelden aldı. Günlerdir yediğimiz yemekleri, kimi zaman farkında olarak, kimi zaman farkında olmadan arka kapılarından para vermeden girdiğimiz tarihi başkentleri ve kaldığımız otelleri belgelemeye çalışırken çektiği fotoğraf veya videolardan değildi bu. Özü fotoğrafçılığa dayanan bir gezi yazarının anın tadını çıkarmak için arkasına yaslanarak kendisi için kaydettiği bir andı. İkimizin de sürekli fotoğraf çekmeye kısa da olsa bir mola vermesi, bulunduğu coğrafyanın tadına vararak değerini bilmesi için eşsiz bir andı.

Merkez ve Kuzey Tayland’da Yolların Durumu

Tayland’a gelmeden önce gezi forumlarında okuduklarıma kıyasla şehirler arası yolların durumu bahsedilen kalitenin çok daha üzerinde ve Tay’ların araba sürüşleri de oldukça başarılıydı. Bu durumda, ilk defa uzun yolda alışmış olduğumun aksi yönünde giden trafikte araba kullanacağım için oluşan endişemi boşa çıkarmış oldu. Elbette direksiyon konusunu umduğumdan iyi kıvırmamda, yardımcı pilotluk yapan arkadaşımın “şu anda diğer şeritten gitmemiz gerekmiyor mu” diye uyarmalarının payı da oldukça büyüktü. Yerinde müdahaleleri olmasaydı, olası bir kazada ters şeritte kullandığımın farkında olmaksızın haklı olduğumu düşünecek kadar sağdan gitmeye kapıldığım anlar olmuştu. Zaman zaman yol katettiğimiz, zaman zaman yolda gördüğümüz herhangi bir lokantada yemek yediğimiz ve çoğu zaman da fotoğraf çekerek devam ettiğimiz yolculuğumuz sırasıyla Ayutthaya, Kwai Nehri, Erawan Milli Parkı (Erawan aslında özellikle seçilmemişti. Rota Tayland’ın orta batısında bulunan parklardan birisi olarak ayarlanmıştı), kuzey Tayland’da Sukhothai ve Chiang Mai olarak planlanmıştı.

Kwai nehri, Kanchanaburi

Yolculuğun en keyifli yanı Tayland halkının hiç İngilizce bilmemesine rağmen olağan üstü güler yüzlülüğü ve huzuruydu.

Bugüne kadar farklı kıtaların farklı ülkelerinde yaptığım yol tecrübesinden öğrendiğim kadarıyla, benim için yol tatilinde önemli olan; yemek, fotoğraf çekmek ve yol alırken hissedilen güvenlik şartlarının hepsinin en üst düzeyde sağlandığı bir yolculuktu.

Yolda Arkadaşlık Teknikleri

Yolda geçen bir yolculuğun sadece benim için değil, sanırım hepimiz için en önemli kriterlerinden birisi yol arkadaş(lar)ımız ile yakaladığımız uyum ve sabır ortaklığıdır. Uyumdan kastım, duraklarda geçirilen zamanlarda herkesin kendisi için yapacak birşeyler bulabilmesi ve/veya duraklardan faydalanması, dinlenecek müzik ve elbette yol alırken seçilen rota hakkında hemfikir olunmasıdır. Sabır ise, bence yol arkadaşlığının olmazsa olmazlarından. Tüm bir hafta eğer araba gibi küçük bir alanın içinde uzunca vakitler geçiriyor ve aynı zamanda sizi yoran birşey yapıyorsanız (bu noktada sizi temin ederim ki tüm gün araba kullanırken sık sık fotoğraf çekmek için durmak gerçekten oldukça yorucu), elbette arkadaş(lar)ınızın size ve aynı şekilde sizin de arkadaşlarınıza sabırlı davranışları yolculuğun huzurlu geçmesi için en önemli desteklerden biri oluyor. En yakın arkadaşınız dahi olsa, tatilin arkadaşlıklar için ayrı bir safha olduğu herkes tarafından bilinir. Hepimizin çevresinden duyduğu ve inanmakta zorlanacağı öyle tatil anlatıları vardır ki, pek çok sağlam dostlukların tatillerde sona erdiği herkesçe bilinir.

Umur, Kwai köprüsü

Yol tatili denildiğinde birçok kişinin aklına kalın çizgilerle çizilmemiş, değişime açık bir rota gelebilir. Rotadaki belirsizlikler nedeniyle genelde otellerde yer ayırtılmaz, gidilen yerlerde hem o yörenin durumuna, hem de lokasyonda hissedilene göre karar verilir. Öncelikle şunu söylemeliyim, “booking.com” ve benzeri araçların gelişiminden sonra yukarıda bahsettiğim planlama yapmadan gidilen yerdeki mevcudiyete göre konaklama tercihi, planlama yapılarak gidilene göre daha pahalı bir hale gelmiştir. Dolayısıyla rotanız ufak tefek değişkenlikler gösterecek olsa dahi (elbette rotanızın değişime uğrama ihtimali olan yerlerdeki otellere ödeme yapılmadan rezervasyon tercih edilir) yer ayırtmak hem günün sonunda yorgun vardığınız köy veya kasabalarda daha fazla yorulmadan kendinize zaman ayırmanıza, hem de daha uygun fiyatlarla daha kaliteli yerlerde kalmanızı sağlayacaktır.

Kuzey Tayland, Kanchanaburi

Sanırım yolculuğumuzun en komik anlarından birisi, bize otel önermesi için bulmamızı söyledikleri adamı bir türlü bulamayarak Erawan Milli Parkının etrafında defalarca dönüp durmamızdır. Bir gün önce Ayutthaya’daki son akşam yemeğinde karar verildiği üzere, planlamaya karışmayacak, kendimi akışa bırakıp, tatilin keyfini çıkaracaktım. Yol arkadaşlarım da otel işi ile ilgilenecek, yolda giderken ya da oraya vardığımızda hem çok hesaplı hem de en güzel otelde kalmamızı sağlayacaklardı. Bangkok havalimanında aldığımız Tay telefon hattındaki internetten faydalanmama inadımız ve bize otel önerecek kişiyi bir türlü bulamamız sonucu, kendimizi bize yol gösteren ama İngilizce bilmeyen komik motorsikletli başka bir Tay adamı takip ederken bulduk. Bu adam bizi -bize otel önerecek adama götürmesi beklenirken- Erawan’a ilk vardığımızda konaklama için gördüğümüz tek yere geri getirdi. Parkın içinde ve etrafında yer olan tek otelin olduğunu kabullenen yol arkadaşlarım nihayet bize buradan devasa bir villa tuttular.

Gece olduğunda kaldığımız yerin dünyanın merkezindeki en ıssız yer olduğunu anlamamız ve bize otel önerecek adamı asla bulamamış olmamızın tatlı doyumu ile güzelce dinlendik. Ertesi gece, Erawan parkındaki dağın eteklerine yayılmış yedi farklı şelaleyi gezdikten sonra yeniden aynı villada kalma istemizi kendimiz üzerinden sorgularken, gün aşırı otel değiştirmek için biraz yaşlandığımızı kabul etmek zorunda kaldık. Zorunluluk da olsa, her kabulleniş başka bir rotanın çizilmesine neden oluyor. Hem geride bıraktıklarımızla hem de göreceklerimizle alakalı daha güzel bir karşılama yarattı.

Kuzey Tayland’da “yeniden doğum”

Yolda geçirdiğimiz bir hafta boyunca elbette bizim o küçük arabanın içinde sabır sınırlarımız zorlanmış, her duraktan azami fayda herkes tarafından sağlanamamıştır. Fakat duraklarda çok ucuza yediğimiz leziz yemekler, her durakta bizi güler yüzle karşılayan köylüler ve fotoğraf çekerken yaşadığımız doyum her defasında arabaya yola yeni başlıyormuş gibi yaratılmış bir motivasyonla dönmemiz, bizim hem arkadaşlığımızı korumamıza destek hem de tatilimizin keyifli geçmesine vesile oldu.

Kısacası, Tayland’da yol tatili Budizm’in de ana öğretisi olan “yeniden doğum” ‘a benzer bir şekilde her durakta yeniden yola başlangıç motivasyonu ile yapılabilinir.

Kuzey Tayland, Kanchanaburi